Obserwatorzy świata

Czy świat byłby piękny gdyby nie miał tak licznych obserwatorów? Trudno na to jednoznacznie odpowiedzieć, jedynym pewnikiem jest, że to narządowi wzroku zawdzięczamy wszystkie cudowne obrazy tego świata. Przyzwyczajeni do tych widoków, które przewijają się przed nami w ciągu dnia w niezliczonej ilości, nie doceniamy tego, co dała nam natura. 

Właśnie dlatego powstają nowe prace w stylu "neuro", w których głównym motywem jest ludzkie oko. Interpretacja tematu zupełnie dowolna, nie ma tu mowy o realistycznym czy wręcz anatomicznym przedstawieniu. 

Pierwsza seria, składająca się z kilku obrazków, jak widać, już jest. W zasadzie sama przyjemność rysowania wynagradza mi poświęcony czas. Poza tym jest formą ćwiczenia dłoni i dobrym relaksem. Rysując tęczówki, źrenice doceniam nie tylko możliwość obserwacji, ale również możliwość przelania swoich wrażeń na papier, dokładnie tak, jak podpowiada mi moja wyobraźnia. Być może, w najbliższej przyszłość powstaną większe rysunki. Wszystko zależy od humorów mojego "kumpla".  

Hmm... prawdę mówiąc moje dalsze działania twórcze zależą nie tyko od wspomnianych humorów. Jest mi całkiem dobrze z tymi małymi formatami. Nie bardzo mam ochotę na wystawy i powoli wycofuję się z "wielkiego", artystycznego świata. Planowałam udział w międzynarodowej wystawie twórczości osób z chorobą Parkinsona, nie zadeklarowałam swojego uczestnictwa.  

Wciągnął mnie temat do tego stopnia, że gdzieś po drodze zgubiłam "neuro". 

Tak też może być, a nawet więcej, bo to już jeden malutki krok do mandali. A ponieważ w mojej głowie kotłuje się inny pomysł, prawdopodobnie mandali nie będzie. Kto to wie co będzie? 

Serdeczności, Danuta