Małe płótna duży obraz

Po ostatnich ptasich rysunkach postanowiłam zrobić kolejną serię małych kartoników. Tym razem jednak nie przedstawiają one niczego konkretnego. Plan był na stworzenie ciekawej kompozycji, czegoś w rodzaju mozaiki. 

Są osoby, które stojąc przed dużym arkuszem papieru nie potrafią czegokolwiek narysować bądź namalować. Jakby włączała im się jakaś blokada. Jednak kiedy dać im mały kawałek papieru, zaczynają działać. Nie wiem czy to zjawisko ma jakąś naukową nazwę, ale wiem, że coś takiego czasem się zdarza. A może nawet częściej niż czasem?

W takich sytuacjach świetnym rozwiązaniem jest przygotowywanie małych form i ewentualnego łączenia ich w większą całość. Moja propozycja na dzisiaj, to małe kwadraty z rysunkami, malowane klitorią i rooibosem, jako kompozycja na jednym większym arkuszu. 

Na małych kartonikach grubego papieru akwarelowego rooibosem i klitorią przygotowałam tło. Każdy mały kwadracik to oddzielne płótno malarskie, które samo w sobie jest wystarczające jako element kompozycji.

Ja postanowiłam jednak dodać rysunki. Starałam się, stosując metodę powolnego rysowania, umieszczać proste elementy, ale nie zapełniać nimi całych kwadratów. 

W ten sposób otrzymałam cały zestaw małych obrazków, które posłużyły mi w dalszej pracy. Tak jak wspomniałam na początku, planowałam połączenie wszystkich elementów w jedną całość. 

Rozłożyłam małe obrazki, mieszałam, przekładałam, obracałam, układałam na różne sposoby. Po prostu bawiłam się. Z czasem znalazłam układ, który mi się spodobał. Stwierdziłam, że dobrze będzie wyglądał na większym formacie i tak powstała wersja z białym tłem. 

Kolejne podejście i według mnie ciekawsze tło, pomalowane w podobnych kolorach co same kwadraty. Jednak w wersji rozmytej, żeby nie zdominowało głównych elementów. I tak powstała druga wersją.

Nadmienię tylko, że te aranżacje przygotowałam komputerowo. W głowie miałam już kolejny pomysł i postanowiłam małe "płótna" zostawić bez naklejania. Zanim jednak o tym opowiem, jeszcze jedna wizualizacja.

Dokładnie w taki sposób można wykorzystać wszystkie drobne, małowymiarowe dzieła sztuki, które często zalegają w pudłach. Nie będę ukrywać, że u mnie właśnie zalegają. A ja i tak rysuję kolejne. Weźmy same tangle. Kiedy ma się ich już sto, albo kilkaset, można z nich wybrać kilka czy nawet kilkanaście, tak żeby ładnie się ze sobą komponowały. Muszę o tym pomyśleć.

Skoro zostawiłam stosik nowych miniaturowych obrazków, postanowiłam zrobić z nich jeszcze jedną książeczkę akordeonową. Ponieważ obrazki nie były ze sobą połączone, trzeba było o tym pomyśleć. W tym celu wykorzystałam zużyte saszetki po herbacie. Pomysł spodobał mi się do tego stopnia, że w planie mam jeszcze inną artystyczną książkę, ale o tym na razie nie piszę bo różnie z moimi planami bywa. No właśnie, czy książeczkę? 

Poszczególne mini obrazki łączyłam poszarpanymi paskami z saszetek. I znowu musiałam wypić morze rooibosa. 

Całą resztę pokazuję na kolejnych zdjęciach. 

Faktycznie można tu mówić o artystycznej książce, zwłaszcza kiedy pojawiły się w niej tylko abstrakcje. Zastanawiam się co ciekawsze, większa kompozycja na ścianę, czy artystyczna książka, którą można schować do szuflady, ale i wyeksponować na półce, kominku itp. Jakie jest Twoje zdanie? 

Pozdrawiam, Deni